Het relaas van een zondagavond in ’t Holleken van Linkebeek.
Zondag stond er weer een leuke trip op het programma van onze heren: Linkebeek. Bij aankomst was het stadion al tot de nok gevuld. Naar jaarlijkse traditie start de wedstrijd pas om 17u, omdat er ook andere sporten gespeeld worden op hetzelfde veld. Deze keer was het voetbal, hebben we ons laten vertellen. Veel tijd om te genieten hadden we niet, Michel nam ons meteen mee naar de ruime kleedkamers voor een stevige briefing. Na de briefing hadden we even tijd om tot rust te komen, inderdaad we pikten enkele rustgevende taferelen mee van wat omschreven kan worden als een voetbalwedstrijd, of was het louter een partijtje hooghouden? Nou ja niet iedereen was die rust gegund, niet waar Post? De arme jongen was genoodzaakt de vrouwelijke folklore te aanschouwen in al haar… glorie?! De naam van het gehucht kreeg meteen wat meer duiding.
Goed, naar de wedstrijd nu.
Linkebeek had er een stevige week trainen opzitten, met als thema: looplijnen. Of was het ‘chaos creëren’? Ondanks het feit dat Temse via de onvermijdelijke Timothy op PC 0-1 voorsprong kreeg, was het vooral Linkebeek die de eerste helft beheerste. Hun chaos-tactiek wierp haar vruchten af en na twee misverstanden in de wit-groene defensie stond het al snel 2-1 voor Linkebeek. Ruststand? Niet als het van Arjen afhing, hij vond zijn moment gekomen om met een splijtende backhand Joan vrij te spelen in de cirkel en die maakte er snel 2-2 van, ruststand.
Als er één ding duidelijk werd na de halftime briefing dan wel: we can fix this. Met die ingesteldheid, en Andres die de geblesseerde Maxime kwam vervangen, startte Temse terug aan de tweede helft en nam meer en meer de wedstrijd in handen. Zonder mooi hockey, maar met de nodige dosis karakter legde Joan de wedstrijd dood. Eerst op stroke en even later via een mooie combinatie tussen Matthias, Maxime en Joan: 2-4. Eindstand zou je denken? Dan onderschat je het cliffhanger-vermogen van Heren 1 Temse. Op 2 minuten van het einde werd het nog 3-4 via een stroke en was het nog even bibberen tot het einde. Maar eind goed al goed en met dank aan man-van-de-match Andres: drie punten binnen. Op naar volgende week: Indiana!